تعامل و تقابل ارتشبد عباس قره باغی با انقلاب اسلامی

حادثه های تاریخی انعکاسی از نقش مثبت و منفی شخصیت های آن حادثه می باشند. در طول تاریخ معاصر ایران، اشخاص و رجال ذی نفوذ در بوجود آوردن حادثه ها موثر بودند. در بررسی حوادث انقلاب، شخصیت های بسیار موثری هم در صف مخالفین و هم موافقین وجود داشتند. یکی از نهادهای بسیار موثری که در حوادث انقلاب نقش داشت نظامیان بودند. در 6ماه منتهی به انقلاب یکی از افراد محوری در این جریان ارتشبد عباس قره باغی بود. قره باغی از جمله شخصیت هایی بود که موقعیت و جایگاه ویژه اش را مرهون همدوره شدن با محمدرضا پهلوی بود، وی در 13 اردیبهشت 1353ش به فرماندهی ژاندارمری منصوب گردید و بر اثر خدماتی که در این مدت انجام داد سال بعد به درجه ارتشبدی رسید و تا چهارم شهریور 1357ش نیز در این منصب باقی ماند. از زمان واگذاری مقام وزارت کشور و نیز ریاست ستاد ارتشتاران به عباس قره باغی در دولت نظامی ازهاری و بختیار نقش این شخصیت در حوادثی که منجر به پیروزی انقلاب اسلامی شد به طور روزافزون دیده می شود، اعلام بی طرفی ارتش در 22 بهمن 1357ش که روند پیروزی انقلاب را تسریع کرد یکی از اقدامات قره باغی بود که وی را به این علت متهم به خیانت به سلطنت و سازش با سران انقلاب نمود. در این پژوهش سعی می شود که با توجه به اسناد و مدارک و تحقیقات جدید، زوایای مجهول تأثیرات قره باغی در جریان حوادث خروج شاه از ایران، سقوط دولت بختیار و بی طرفی ارتش مورد کنکاش قرار گیرد.